Met de Dag van het Werkplezier in de Zorg als inspiratie gingen we in gesprek met vier collega’s die na een periode elders te hebben gewerkt, terugkeerden naar Podotherapie Hermanns. Fatma, Natasja, Stan en Jacqueline delen hun verhaal over hoe ze begonnen bij Hermanns, waarom ze vertrokken en wat hen uiteindelijk terugbracht. Voor Fatma begon het allemaal in 2017. Na haar studie podotherapie begon ze te werken op locaties in Rotterdam en Den Haag. Al snel kreeg ze de kans om door te groeien naar een leidinggevende rol als Podo 3. “Ik had een eigen groep en vond dat ontzettend leuk,” vertelt ze enthousiast. “Het gaf me veel voldoening en we konden samen erg goed overweg.” Natasja kwam via een bijzondere route bij Hermanns terecht. Als medisch pedicure werkte ze eerst bij een orthopedisch schoenmaker, totdat Hermanns die praktijk overnam. “Ik was verrast door hoe warm en betrokken Hermanns is,” vertelt ze. “Het voelde direct als een warm bad en de samenwerking met de podotherapeuten gaf mijn werk een extra dimensie.” Voor Stan begon het in 2014, vlak voor het afronden van zijn studie podotherapie. Hij solliciteerde omdat Hermanns een praktijk dichtbij zijn woonplaats Venlo had. Destijds waren er slechts 20 locaties. “Ik werkte op de hoofdlocatie in Horst en had zoveel plezier met collega’s van de administratie en productie. De sfeer en de feestjes waren geweldig.” Jacqueline kwam bij Hermanns terecht toen ze op zoek was naar een nieuwe uitdaging na jaren in de champignonsector te hebben gewerkt. Via LinkedIn zag ze een advertentie en besloot te solliciteren. “Ik werd senior leidinggevende op de productieafdeling. Het leukste vond ik de diversiteit en het werken met mensen.” De reden om te vetrekken en terug van weggeweest Na een aantal jaren bij Hermanns besloot elk van hen een nieuwe weg in te slaan. Voor Natasja was het de wens om zelfstandig te werken. “Ik wilde kijken of ik volledig zelfstandig kon werken,” legt ze uit. Toch knaagde er iets. “Ik bleef Hermanns missen. Zelfs mijn man zei, nadat hij mee naar kantoor ging: ‘Nu snap ik wat je bedoelt.'’’ Uiteraard vroegen we ook op welk moment ze besloot terug te keren: ‘’Ralph belde mij en ik zag de vacature voor POP, dus toen maar gesolliciteerd.’’ Jacqueline had behoefte aan rust na een drukke periode bij Hermanns. “Het was toen ontzettend chaotisch, met veel overuren,” legt ze uit. Ze besloot een jaar elders te werken, maar wist al snel dat het niet hetzelfde was. Het moment waarop duidelijk wordt dat je een plek mist, komt vaak onverwacht. Voor Jacqueline was het een trouwerij van een collega. “Ik kwam oude collega’s tegen, en iedereen zei: ‘Kom terug!' Toen heb ik Ralph geappt.” Stan verliet Hermanns in 2017 om een nieuwe uitdaging aan te gaan. Het was een bewuste keuze om zichzelf verder te ontwikkelen en hij kijkt met trots terug op wat hij in die periode heeft geleerd. “Ik heb superveel geleerd,” vertelt hij. “Ik leerde hoe belangrijk het is om hoge kwaliteit af te leveren en kritisch te zijn, zowel naar jezelf als naar anderen." Ook de omgang met patiënten heeft me in die jaren gevormd tot wie ik nu ben. Ik had die ervaring niet willen missen.” Wat echter bleef, was zijn sterke band met oud-collega’s. Stan hield nauw contact met Angelica en Lieke, en ook de goede herinneringen aan Hermanns vervaagden nooit. “Ik ben nooit op verkeerde voet weggegaan, en het contact bleef altijd goed. De keuze om terug te komen was dan ook zo gemaakt.“ Fatma nam een pauze vanwege mantelzorgtaken. Ondanks de afstand bleef Hermanns in haar gedachten. “Toen ik weer wilde werken, kwam Hermanns al snel weer op mijn pad", vertelt ze. “Het voelde als de logische keuze om terug te keren.” Fatma voelde de vertrouwdheid al bij het zien van de vacature op Facebook. “Ik wist meteen: dit is wat ik wil. Het voelde gelijk weer goed.” “Het voelde echt als thuiskomen,” vertelt Natasja. “De sfeer, het team, de saamhorigheid – alles was er nog.” Ook Fatma herkende veel. “Veel bekende gezichten en dezelfde fijne sfeer, ondanks de groei van de organisatie.” Stan had een fijn gesprek tijdens zijn 'veredelde' sollicitatie. “Het was een warm welkom.” Jacqueline vond het heerlijk om weer in de dynamiek van Hermanns te duiken. “Rust is niet altijd wat je zoekt. Ik geniet van de reuring hier.” De ervaring na hun terugkomst Uiteraard vinden we het superfijn dat we deze collega’s weer in ons midden mogen hebben. We vroegen dan ook wat ze hebben hebben ervaren sinds dat ze terug zijn bij Hermanns. Natasja heeft ervaren hoe waardevol samenwerking is. “Als pedicure werkte ik veel alleen, en de samenwerking miste ik. Bij Hermanns voel je je echt onderdeel van een team.” Stan merkte dat Hermanns in zijn afwezigheid grote stappen had gezet op het gebied van innovatie. “De 3D-geprinte zolen waren een enorme verandering. Dat was zeker even wennen, maar we streven naar perfectie en dat is goed.’’ Jacqueline waardeert de professionalisering van Hermanns sinds haar vertrek. “De groei is duidelijk zichtbaar, maar de familiecultuur is gebleven. Dat maakt Hermanns zo bijzonder.” Wat maakt Hermanns zo'n speciale werkplek
En dan de laatste vraag. Die we natuurlijk ook bij Werkplezier in de Zorg willen laten aansluiten. Wat maakt Hermanns zo’n speciale werkplek? Voor Fatma is het de balans tussen zelfstandigheid en ondersteuning. “Je kunt je eigen ding doen, maar er is altijd een achterban waar je op kunt terugvallen.” Natasja benadrukt de saamhorigheid en persoonlijke aandacht. “Zelfs in coronatijd werd er aan ons gedacht, met een thuisbioscoop-pakket aan de deur.” Stan vindt de gezelligheid een groot pluspunt. “Het werk is belangrijk, maar de sfeer maakt alles nóg beter.” Jacqueline vat het treffend samen: “Hermanns is een familiebedrijf in hart en nieren. "Dat voel je in alles.” Wil je ook ervaren hoe het is om bij Hermanns te werken? Bekijk onze vacatures of neem contact met ons op en ontdek het zelf! Opmerkingen zijn gesloten.
|